skał osadowych

Encyklopedia PWN

geol. osadowa skała krzemionkowa pochodzenia chem. lub org.;
Sahara, Aṣ-Ṣaḥrā’ al-Kubrā,
największa pustynia na Ziemi, w Afryce Północnej, na terytorium 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii, Mali, Nigru, Czadu, Sudanu;
San Juan
[san huan],
San Juan Mountains,
pasmo górskie w USA, w południowej części Gór Skalistych, w stanach Kolorado i Nowy Meksyk;
sfaleryt
[gr. sphalerós ‘fałszywy’],
blenda cynkowa,
minerał, najbardziej rozpowszechniona odmiana polimorficzna siarczku cynku ZnS;
skała osadowa, syderyt ilasty występujący w postaci dużych, owalnych, kulistych lub soczewkowatych konkrecji;
skały osadowe pochodzenia chem., składające się gł. z chlorków i siarczanów potasu i magnezu: sylwinu, karnalitu, kizerytu, kainitu, polihalitu i in., z podrzędną zawartością halitu, anhydrytu, gipsu, węglanów, minerałów ilastych i innych.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia